Rechter moet zelf inhoud buitenlands recht onderzoeken
Dat zegt het Hof van Cassatie in een arrest van 29 oktober 2015. Daarin vernietigt het Hof een arrest van het hof van beroep van Brussel van 11 februari 2014 omdat dit oordeelde dat de eiser zelf de inhoud van het buitenlandse recht moest bewijzen.
Feiten
Verzoekers vroegen de gerechtelijke erkenning van een rechterlijke beslissing uit de staat Californië. Dat werd afgewezen door het hof van beroep van Brussel omdat de rechter oordeelde dat “[de eiser] aldus faalt in het bewijs dat er tegen het vonnis van 1 september 2006 geveld door het superior court of California nog een rechtsmiddel kan ingesteld worden” en dat “[de eiser] beweert maar niet aantoont dat een verstekvonnis (na verloop van tijd na betekening ervan) niet definitief zou worden in Californië (zoals dat in ons rechtsstelsel het geval is)”.
Wettelijke regeling
Artikel 22, 4de lid Wetboek IPR bepaalt dat een buitenlandse rechterlijke beslissing mag erkend of uitvoerbaar verklaard worden als ze de voorwaarden bepaald in artikel 25 Wetboek IPR niet schendt.
Op basis van artikel 25, §1, 4° Wetboek IPR kan een buitenlandse rechterlijke beslissing niet kan worden erkend of uitvoerbaar verklaard als die buitenlandse beslissing nog vatbaar is voor een gewoon rechtsmiddel volgens het recht van de staat waar de beslissing is gewezen.
Artikel 15, § 1 Wetboek IPR bepaalt dat de inhoud van het toepasselijke buitenlandse recht door de rechter wordt vastgesteld. Het buitenlandse recht wordt toegepast volgens de in het buitenland gevolgde interpretatie.
Concreet betekent dit dus dat de Belgische rechter moet onderzoeken of een buitenlandse rechterlijke beslissing nog vatbaar is voor een gewoon rechtsmiddel, volgens het recht van de staat waar de beslissing werd genomen.
Cassatie
Het hof van beroep van Brussel oordeelde dat de eiser zelf de inhoud van het recht van Californië moest bewijzen. Hierdoor schond de appelrechter de hierboven beschreven wettelijke bepalingen en miskende hij het algemeen rechtsbeginsel. Het Hof van Cassatie vernietigde dan ook het arrest van het hof van beroep.